MRL حروف اول کلمات لاتين MACHINEROOM LESS می باشد . در صنعت آسانسور اين اصطلاح را در مورد آسانسورهای بدون موتورخانه بکار می برند . در طول دهه پيش آسانسورهای بدون موتورخانه (MRL ) که خود زمينه ای برای افزايش سود دهی نه تنها آسانسورهای هيدروليک بلکه آسانسورهای مرسوم معمول نيز می باشند ، به برتری دست يافته است . کوره راهی که در صنعت آسانسور شکل گرفته ، بيشتر صنعتگران اروپائی در زمينه آسانسور را برای ابداع نظريه هائی پيرامون سيستم های (MRL ) درخود جای داده است . اکثر اين نظريه ها باعث پيدا شدن رخنه هائی شدند که فارغ از هرگونه کسب اجازه و امتيازی بودند و نتيجه اين بود که ايده هائی به توليد راه پيدا کردند که عجيب و غريب ، مشکل در اجرا و يا گران قيمت بودند . عده ای از سازندگان بر اين عقيده بودند که نبايد ماشين را دائماً در محلی داخل چاه جای داد بلکه می بايد آن را به صورت يکپارچه با کابين درآورد که به همراه آن بالا و پائين برود اين ايده اصلی بود که تفاوتی مابين اين توليدات و ديگر سيستم های (MRL ) داشت ، گذشته از اين ، اولين خصيصه متمايز و جداگانه APOLLO بود . دومين نظريه ای که APOLLO را در بازار آسانسور يکتا و بی رقيب کرد ، اين واقعيت بود که کنترلر به دو بخش غير وابسته تقسيم می شد . اولی ” کنترلر بيرونی ” که تنها شامل تجهيزات ضروری برای استفاده کننده يا پرسنل نگهداری لازم است از قبيل قطعاتی برای عمليات تست يا مواقع ضروری . کليه تجهيزات ديگر کنترلر مثل اينورتر و ساير قطعات ، در جعبه ديگری گردآوری شده اند که به آن ” کنترلر کابين ” می گويند و شامل بخش هائی است که لزومی ندارد برای استفاده کننده از آسانسور و يا شرکت نگهدارنده در طول مدتی که آسانسور به صورت طبيعی در حال کار است و يا در روال نگهداری آن ، قابل دسترسی باشد . اولين کنترلر تا زمانی که کنترلر دوم در پشت فريم ماشين قرارداده شود داخل جعبه ای بيرون ولی نزديک چاهک نصب می شود . نتايج اوليه نظريه بر می گشت به ابعاد و اندازه های چاه به عنوان تابعی ، تنها برای ابعاد کابين و سيستم و فضای مورد نياز ماشين ، ولی تا زمانی که ايده دوم نياز به حداقل فضای ايده آل برای کنترلر در خارج از چاه را نتيجه داد . در نهايت بهره اصلی از اين سيستم صرفه جوئی در زمان نصب است . به اين دليل ، موتور که سنگين ترين قسمت سيستم است در پائين ترين طبقه روی کابين نصب می شود و ديگر قطعات که در بالا و داخل چاهک نصب می شوند از لحاظ وزنی هر کدام دارای بيش از 35 کيلوگرم نمی باشند .

 

موتورگيربکس :

يکی از ابتدائی ترين مشکلاتی که يک تيم طراحی بايد حل می کرد ، انتخاب موتورگيربکس بود . بعد از اينکه تصميم گرفته می شد موتورگيربکس به صورت يکپارچه با کابين بکار گرفته شود ، مشکلاتی که بايد رفع می شد ، وزن موتور گيربکس و انتقال برق روی کابين بود . برای حرکت ماشينی که بار مجازی را در حداکثر سرعت آسانسور حمل می کند موتور از اهميت ويژه ای برخوردار است . دو گزينه مهم وجود داشت : استفاده از يک سيستم چرخ دنده ای با موتوری با سرعت بالا و گشتاور پائين يا موتور بدون گيربکس ( GERLESS ) با گشتاور بالا و سرعت پائين در مقايسه سيستم ماشين های چرخ دنده ای ( موتورگيربکس ها ) با گيرلس ها ( ماشين های مستقيم بدون چرخ دنده ) موتور ماشينهای چرخ دنده ای ظاهراً از نظر اندازه به دليل نيروی گريز از مرکز ، کوچکترند. در ازای سطوح بالای گشتاور مورد نياز در گيربکس های آسانسور ، که :

1.       کنترل سرعت مکانيکی ( گاورنر )

2.      ضربه گير

3.     پايه کنترل سرعت مکانيکی

4.     پايه آويز طناب فولادی

5.     صفحه فلزی تثبيت براکت

6.      سوئيچ حد بالا

7.     ريل کابين

8.     براکت ريل

9.      کف طبقه

10.   روپوش فلکه

11.   فلکه هرزگرد

12.  کنترل کننده کابين

13.سيستم مکانيکی ايمنی رول کابين

14.  پايه کنترل کننده کابين

15.  کمان سوئيچ ها

16.  سيستم ايمنی حفاظت

17.سوئيچ حد پائين

18.فلکه هرزگرد گاورنر ( لرزه گير )

19.  ضربه گير کابين

20.  پايه ضربه گير کابين

21.  ميله آويز

22.فلکه هرزگرد

23.محل تثبيت سرسيم بکسل

24.پايه نصب طناب فولادی

25.فلکه هرزگرد قاب وزنه

26.نگه دارنده وزنه

27.قاب وزنه

28.پايه سوئيچ

29.پايه گيربکسECD

30.پايه براکت

31.ريل وزنه

32.يوک کابين

33.                   صفحه ايمنی بين کابين و وزنه

34.                    پايه فنری کابين

35.                    پايه ضربه گير قاب وزنه


بالغ بر
Nm 100 است ، ماشين های گيرلس نه می توانند فشرده باشند و نه می توانند به عنوان سازه ای کم وزن مورد استفاده قرار گيرند . يک سيستم سنتی و معمول با جعبه دنده ( گيربکس ) يک مشکل اساسی دارد آن هم به دليل وزن زياد در ترکيب با حجم بزرگ گيربکس است . البته اين مشکل با ارائه راه حل از طرف کارخانه آلمانی GETNIBE ALPHA که توليد کننده گيربکس های آلومينيومی است مرتفع گرديد و بهره گيری از آن برای آسانسور به دليل حجم کم در سرعت های بالا و موتورهای سنکرون کوچک ضروری به نظر می رسيد
حاصل ترکيب موتور و گيربکس سبک وزن ، يک موتورگيربکس فنی و صنعتی شد که مجموع وزنش با فلکه 130 کيلوگرم و ابعاد بيرونيش 435 در 440 ميليمتر است .
مشکل بزرگ دوم که بايد هموار می شد انتقال برق مورد نياز موتور بر روی کابين بود طرح پيشنهادی سازنده جعبه دنده ای با پوششی از کابل که به طور مشابه برق 400 ولت را در امتداد سيگنال های ولتاژ پائين منتقل می کرد را پيگيری کرديم .


انقباض ( کشش ) :

بعد از تصميم گيری در مورد يکپارچه کردن موتورگيربکس با کابين مشکل ديگری که ما با آن روبرو بوديم سرخوردن طناب فولادی ( سيم بکسل ) روی فلکه بود به اين دليل که ما از يک فلکه کوچک به منظور کاهش گشتاور مورد نياز استفاده کرده بوديم ، مشکلی که به وجود آمد کشش بر روی فلکه کم بود . اين واقعيت که نسبت طناب فولادی در اين نوع آسانسور دو به يک است ( طناب فولادی با قطر کمتر و متعاقباً فلکه های انحرافی کوچکتر ) به ما اين فرصت را داد تا از پيچش مضاعف طناب فولادی بر روی فلکه استفاده کنيم ، از اين تکنيک به طور گسترده در بيشتر آسانسورهائی که از موتورهای گيرلس استفاده می کنند بهره می گيرند از اين تکنيک نتيجه گرفتيم که زاويه پيچش طناب فولادی به دور فلکه بايد 270 درجه باشد که قدرت انقباض و کشش تضمين شود . اگر چه پيچش مضاعف طناب فولادی بر روی فلکه انقباض کافی ايجاد کرد ولی با اين حال مشکل ديگری به وجود آمد حال بارهای موجود روی محور فلکه بيشتر و بالاتر از همان مقدار مجاز بار + وزن قاب وزنه است بدين معنا که تحمل بار استاتيکی محور فلکه محدود می باشد در نتيجه در آسانسورهای آپولو وزن کابين محدود می گردد .


تخليه در مواقع اضطراری :

آسـانـسور آپولو به يک سيستم تخليه اضطراری استاندارد و نيمه اتوماتيک مجهز می باشد بـه عبـارتـی در مورد نقض برق کسی بايد به کنترلر بيرونی سيستم آسانسور که در جائی نزديک چاهک آسانسور نصب گرديـده مـراجعه نـموده و عـمليات تـخليـه را اجرا نمايد سيستم تخليه به باطری مجهز می باشد که هميشه مدار ايمنی آسانسور را کنترل می کند و اگر سيستم ايمنی لازم را جهت حرکت نداشته باشد اجازه حرکت کابين را نمی دهد هنگامی که کسی بخواهد به تخليه افرادی که بدليل مشکل برق گير افتاده اند کمک کنند تا ابتدا بايد از ايمن بودن سيستم اطمينان حاصل نمايد سپس نسبت به حرکت کابين از طريق کنترلر بيرونی مبادرت ورزد کنترلر بيرونی با استفاده از باطری که منظور کنترل مدار ايمنی در آن تعبيه گرديده نسبت به بازکردن ترمز اقدام می کند پس از باز شدن ترمز کابين به دليل عدم تعادل وزن کابين و وزن قاب وزنه شروع به حرکت در جهت پائين و يا جهت بالا می نمايد . سر هر طبقه سوئيچ هائی تعبيه گرديده که کابين در زمان حرکت اضطراری هنگامی که به اين سوئيچ ها می رسد متوقف می شود در حالتی که از نظر وزنی تعادل بين کابين و قاب وزنه برقرار باشد يعنی نصف ظرفيت آسانسور بار داخل کابين باشد در اين صورت کابين در هيچ جهتی حرکت نمی کند در صورت برقراری چنين حالتی فرد متخصصی بايد وارد چاهک آسانسور شده و خود را به روی کابين برساند به اين ترتيب تعادل وزنی به هم ريخته و کابين فقط در جهت پائين شروع به حرکت می نمايد . در طول مدت عمليات تخليه فرد مسئول عمليات تخليه بايد مراقب سرعت حرکت کابين باشد به منظور ايمنی و جلوگيری از برخورد ناشی از حرکت کنترل نشده کابين ترمز ماشين به طور اتوماتيک هر سه ثانيه يک بار بسته می شود و شخص بايد دکمه بازکردن ترمز را مجدداً فشار دهد . برای کنترل بهتر زمان اضطراری روی کنترلر بيرونی دو عدد لامپ نوری کوچک ( LED ) تعبيه گرديده که اولی سرعت کابين و دومی زمان رسيدگی کابين به طبقه و هم سطح شدن را نشان می دهد . سيستم های تمام اتوماتيکی برای تخليه اضطراری وجود دارد که می تواند با برق DC V 48 که توسط باطری تأمين می شود اين سيستم هنگام قطع برق فعال شده و به طور اتوماتيک فعال می گردد و کابين را در جهت پيش فرض به حرکت در می آورد و کابين را در نزديک ترين طبقه پس از دريافت سيگنال تعيين سطح متوقف نموده و غير فعال می گردد .


ايمنی :

مسئله ديگری که برای تيم طراحی آسانسور آپولو مشکل ساز بود بحث ايمنی سيستم بود . در حقيقت قسمتی از موتور که شامل ترمز سيستم نيز می شود به همراه کابين در حرکت بود و اين بحث های زياد را به وجود آورد . سازنده موتور از ديسک ترمزی که توسط شرکت ماير تأئيد شده بود و ايمنی سيستم را تحت عملکرد نرمال و طبيعی آسانسور تضمين می کرد استفاده نمود . مشکل اصلی که همچنان باقی مانـده بود ايمنی سيستم در زمانی که پرسنل نگهداری وارد چاهک آسانسور به منظور عمليات سرويس و تعميرات می شدند بود . به منظور امنيت شخص يک ايمنی نگهداری قرار داده شد تا هنگامی که کسی بر روی کابين ايستاده از حرکت آن جلوگيری کند . اين سيستم مکانيکی هنگامی که پرسنل نگهداری روی کابين قرار می گيرند يک سوئيچ را فعال نموده و اين سوئيچ مدار ايمنی سيستم را قطع و از حرکت آسانسور جلوگيری می نمايد .